Koc się na drzewie powiesił

Pokaż, co masz na podwórku? II

Baśniowy świat gąsek, kurek, króliczków, leśnych dziadków i nieposłusznych osiołków. To jedno z najdziwniejszych miejsc w naszym mieście - za każdym razem, kiedy przechodzę obok tego domku rodzinnego, mam wrażenie, że przybywa nowych figurek. Szkoda tylko, że właściciele nie postanowili przemieszczać ich tak jak to miało miejsce w "Amelii". Wędrujące krasnale, zmieniające swoje gniazdo porcelanowe sowy, przeszukujące ziemię w poszukiwaniu ziarna ptactwo domowe. Statyczna prezentacja nabrałaby werwy. Mam nadzieję, że to nie ostatnie zdjęcia z tego miejsca.

Milka Men i Kobieta z Dwoma Kartonami, czyli kicanie wielkanocnego zajączka w zakładzie pracy

Pokaż, co masz na podwórku!?

Od dziś nowy projekt: "Pokaż, co masz na podwórku!?". Wschówka jest ich pełna, tych wystylizowanych ala krasnal podwórkowy i tych typu kałuża i garnek z ziarnem dla kur. Tak sobie myślę od kilku dni - przestrzeń w której objawia się Wschówka... miejsko-wiejskie podwórko. To dobry temat. Właściciele podwórek - strzeżcie się, nadchodzę!

1896

Moje stado pożera mnie i coraz bardziej odechciewa mi się roli pasterza. Kiedyś to przynosiło radość - teraz owce potrafią tylko beczeć i narzekać. Ich sierść błyszczy w słońcu - mają się za piękne, inteligentne i mądre stworzenia. Kiedy otwierają swoje pyszczki, słychać tylko: beeeeeeeeeee. Nawet te najmilsze pasterzowi... Nie chcą zrozumieć, że kiedy przekroczą próg rzeźni, rzeźnik, patrząc na nie, będzie widział w nich tylko kawałek ładnej baraniny. Tak to jest jak pasterz zapatrzy się w owce wierząc naiwnie, że mogą coś stworzyć razem. Taka też rola owcy - uciekać, nie sluchać pasterza, beczeć w niebogłosy - jak u Gombrowicza odgrywamy swoje role i nikt tego nie zmieni... a jednak szkoda.

Na koniec - już w tym duchu rozpaczy - kawałek dobrej muzyki i jedno z najbardziej niesamowitych ujęć w historii kina: http://www.youtube.com/watch?v=m_yhuhp880s&feature=related

Kadry

Znowu jakieś kadry kadry narodowej:)

Złota polska młodzież

Fotografia sportowa... jest trudna.

Wschówka

To też Twoje miasto

Wieczorem - Martyna w czasie posiedzenia plenarnego.

Poranek, w drodze do pracy. Przystanek autobusowy (teren Spółdzielni Mieszkaniowej) z którego nigdzie nie można odjechać. Zabawna historyjka przy okazji wykonywania zdjęcia: kiedy pstrykam przez płot na drodze za mną zatrzymuje się radiowóz policyjny. Jestem jedyną osobą w okolicy 100 m, więc na pewno chodzi im o mnie. Na szczęście nie muszę składać wyjaśnień. Kiedy wracam na drogę, oni odjeżdżają. Nieomal zostałbym spisany za fotografowanie przystanku autobusowego z którego nigdzie nie można odjechać.

"W ZANadrzu" w natarciu oraz koniec zimy

Dostrzeżony przypadkowo śnieg zostaje sfotografowany a potem z wielką czułością zapakowany w folię aluminiową i wywieziony do Słowińskiego Parku Narodowego. To już koniec zimy...

Aparat w plecaku

Ekipa CKU zawsze pracuje w niebieskich koszulach w kratkę:geograf, rusycystka, polonista. To trzeba było sfotografować.

Gazetka w CKU - przykład kreatywności

Powrót do CKU i wolność na zewnątrz.

Wschowa - pierwszy powiew wiosny.

Lekcja z dziennikarstwa - pierwsza przymiarka do Lip Duba.

Regista

Co dzień obiecuję sobie "wytargać" aparat na miasto (Wiosna, panie!), ale na życzeniach się kończy, więc reprodukuję to, co już za mną.

Man with a movie camera

Kolejny dzień montażu...

Rodzina

Ewelina

Dwa portrety i dwaj bojowcy

Dziś znów prawie 8 GB nastrzelane przy okazji portretowania, utrwalania i dokumetowania. Dziwi mnie ta rozpiętość tematyczna - wolę chyba indywidulane spotkania, niż ten tłum czekający jak za chlebem. Mimo tego coś tam można było jednak zrobić. Mnie szczególnie przypadł do gustu portret panny D.:) Jakiś spokój z niego emanuje. W przeciwieństwie do bojowców. Może coś z nich jedank będzie, jakiś fotoreportaż. A co myślicie o promocji Zana? Zbyt odważna?

P.Czapliński wyjaśnia Masłowską, zaś urocze dziewczęta pozują do zdjęcia

Leszno, I LO, konkurs Scrinium. Interesujący wykład P.Czaplińskiego na temat "Wojny polsko-ruskiej" i chyba jeszcze ciekawsza postawa wobec monumentalnych, świętych słów L.Kołakowskiego, cytowanych - oczywiście! - z namaszczeniem i na kolanach. Jak wyjaśnia mi P. Czapliński, to tylko taka mała prowokacja wobec świętych przybydków zamieszkanych przez autorytety. Cieszą tacy ludzie.

Bambole po 1 euro - Matka Boska za 2

Turyn, cotygodniowy targ na którym mozżna dostać wszytko, czego nie potrzebujesz. Najciekawsze są pojedyncze buty, stare rodzinne fotografie i coś, co Włosi podpisują "Bambole", czyli jakieś nikomu niepotrzebne przedmioty: pasek do spodni, szmaciana lalka, misiu, porcelanowa kaczka itd. Od rana miasto zamienia się w jeden wielki śmietnik, a wieczorem znów wszytko wraca do normy - śmieciarki koszą chodniki i ulice. Znów jest clear! Największe zdziwienie wywołują u mnie porzucone stragany z jakimiś łachami, dziurawymi butami, szafy z wyłamanymi drzwiczkami.

Niemcy nie biją, czyli bliskie spotkania ze stewardessami

Airport albo chłopcy (Variete)